• Αρχική σελίδα
  • Συχνές ερωτήσεις
  • Επικοινωνία
  • Νέα
  • Νευρο - Ωτοθεραπεία
  • Η Ιατρική στα μέτρα του Ανθρώπου
  • Ιπποκρατική Ομοιοπαθητική Ιατρική
  • Η Ιατρική του Μέλλοντος
  • Η Ιατρική της Ενέργειας
  • Η Ιατρική με τη ματιά του Ιπποκράτη

Σύνδρομο της πλασματικής ανωτερότητας: όταν η άγνοια μεταμφιέζεται σε γνώση

Σύνδρομο της πλασματικής ανωτερότητας: να πιστεύεις ότι είσαι ανώτερος από τους πάντες και τα πάντα, παρότι ανεπαρκής 

superiorità

Ονομάζεται σύνδρομο της πλασματικής ανωτερότητας ή φαινόμενο Dunning Kruger, χαρακτηριστικό όσων- αν και εντελώς ανεπαρκείς- υπερεκτιμώντας την ευφυΐα και τις γνώσεις τους   νομίζουν ότι είναι ανώτεροι όλων. Έχουμε ξαναμιλήσει πάνω στο θέμα, αλλά τώρα θα θέλαμε να εστιάσουμε πάνω στα τυπικά συμπτώματα έτσι ώστε να τα αναγνωρίσουμε, ενδεχομένως να τα συνειδητοποιήσουμε και να κρατηθούμε, ίσως, μακριά.

Πρώτο σύμπτωμα: υπερεκτίμηση των επιδόσεων. Εκείνος που πάσχει από πλασματική ανωτερότητα τείνει να θεωρεί ότι είναι καταρτισμένος και ικανός σε τομείς στους οποίους δεν γνωρίζει τίποτα.

Ταυτόχρονα –και αυτό είναι το δεύτερο σύμπτωμα- τείνει να υποτιμά τους άλλους θεωρώντας τους κατώτερους και γενικά λιγότερο καταρτισμένους ή αρμόδιους, χωρίς να μπει καν στον κόπο να εξακριβώσει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μία γενική απαξίωση όλου του κόσμου.

Τρίτο σύμπτωμα -που είναι αυτονόητο- είναι η έπαρση, ή αλλιώς μία υπεροπτική και αλαζονική συμπεριφορά που οφείλεται σε αυτή την αδιαμφισβήτητη –αλλά πλασματική- εμπιστοσύνη στον ίδιο μας τον εαυτό. Το άτομο που πάσχει από αυτή τη διαταραχή δεν αντιλαμβάνεται τα όριά του, δεν έχει ιδέα των λαθών του και των αδυναμιών του.

Τέταρτο σύμπτωμα: η ανικανότητα να ακούσει τους άλλους, δεδομένου ότι δεν τους θεωρεί στο ύψος του και οπότε δεν αξίζουν καν να ληφθούν υπόψη.

Επίσης, αυτός ο τύπος ανθρώπου τείνει να μην μαθαίνει και πολλά πράγματα γιατί θεωρεί δεδομένο ότι τα ξέρει ήδη όλα –και αυτό είναι το πέμπτο σύμπτωμα! Ένα πολύ ύπουλο χαρακτηριστικό που χειροτερεύει την κατάσταση και την πραγματική ανεπάρκεια.

Έκτο σύμπτωμα είναι η τάση επιβολής των προσωπικών πεποιθήσεων και ιδεών. Το άτομο που νιώθει ανώτερο δεν εκφράζει γνώμες, δεν είναι ικανό να φέρει εις πέρα έναν εποικοδομητικό διάλογο, γιατί τείνει να θεωρεί τις "απόψεις" του ως την απόλυτη αλήθεια.

Το έβδομο σύμπτωμα είναι ένα υπερβολικό επίπεδο εμπιστοσύνης στον ίδιο του τον εαυτό, πίσω από το οποίο κρύβεται όμως μία τεράστια αδυναμία. 

Πηγή: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10626367/

"Πρόληψη και Υγεία" για μία ιατρική που γεννά υγεία και ανθεκτικότητα!

προληψη και υγεία

Η πρόληψη είναι κάτι το "ενεργό" και δεν πρέπει να συνδέεται μόνο με την έγκαιρη διάγνωση μίας ήδη υπάρχουσας ασθένειας.

Χρειάζεται μία αλλαγή στάσης.

Στην ιατρική η αντιμετώπιση των συμπτωμάτων είναι σημαντική, αυτό όμως δεν συνεπάγεται ούτε ότι θεραπευόμαστε ούτε ότι γινόμαστε υγιείς.

Η ηλικία δεν είναι ασθένεια και όπως αποδεικνύουν πολλοί ασθενείς στο ιατρείο μπορεί κάποιος να φτάσει σε μεγάλη ηλικία χωρίς ιδιαίτερες παθήσεις και συνεπώς χωρίς να χρειάζεται να λαμβάνει συμπτωματολογικές φαρμακολογικές θεραπείες για μια ζωή.

Η ιατρική μπορεί πραγματικά να επιφέρει υγεία και ανθεκτικότητα στους ανθρώπους και αυτό πρέπει να επιτευχθεί απαντώντας με θεραπευτικούς όρους στις ατομικές ιδιαίτερες ανάγκες, οι οποίες δεν αυτές που υπαγορεύει το DNA.

Η Ιπποκρατική Ομοιοπαθητική Ιατρική (IPOMOIA) αντιπροσωπεύει μία ενεργή βιολογική πρόληψη, για τον κάθε ασθενή, από τη στιγμή της σύλληψης μέχρι τα βαθιά γεράματα.

Δίνει μεγάλη σημασία στα προσωπικά και οικογενειακά επιγενετικά χαρακτηριστικά (η επιγενετική είναι ο επιστημονικός τομέας που μελετά τον τρόπο με τον οποίο το περιβάλλον επιδρά στο γονιδίωμα. Αυτό σημαίνει πως κάποιος μπορεί να έχει κληρονομήσει φυσιολογικό γονίδιο και όμως να εκδηλώσει μία παθολογική κατάσταση, ή αντιθέτως, να έχει παθολογικά γονίδια και ο οργανισμός να λειτουργεί φυσιολογικά).

Δεν είναι το DNA η μοίρα μας, αλλά οι βιολογικές δυναμικές που είναι πάνω από το DNA και συνεπώς κυβερνούν με τρόπο εξελικτικό και συνολικό τις γενετικές διαδικασίες και την πορεία της ζωής.

Η πρόληψη πρέπει να είναι προ-ενεργή αξιολογώντας και θεραπεύοντας την ατομική βιορρυθμιστική ικανότητα του οργανισμού, η οποία όταν παραμεληθεί καθίσταται με το χρόνο ως η βάση σοβαρών παθήσεων όπως ο διαβήτης, ο καρκίνος, το alzheimer, η σχιζοφρένεια, ο αυτισμός κ.ά. αλλά και υπερευαισθησίας σε σοβαρές μικροβιακές λοιμώξεις: από βακτήρια, μύκητες, ιούς. Παθήσεις που εξαπλώνονται ανησυχητικά, κυρίως στις πιο βιομηχανοποιημένες χώρες που εκτίθενται περισσότερο στη ρύπανση.

www.ipomoia.gr

Κορωνοϊός: Γιατί πολλοί δεν αρρωσταίνουν; «Να ποιοι καταφέρνουν να “ανεχθούν” τον ιό»

Τρεις καθηγητές του πανεπιστήμιου της Πάντοβας προτείνουν: πρέπει να μελετηθεί διεπιστημονικά ο μηχανισμός που διαφυλάσσει τους ασυμπτωματικούς. Η σημασία του τρόπου ζωής για τον περιορισμό φλεγμονών

ΑΝΕΚΤΙΚΟΙ 1.jpg

Εργαστηριακή ανάλυση κορωνοϊού – Reuters

Φανταστείτε ότι μία γωνιά του σπιτιού σας έχει πιάσει φωτιά. Και φανταστείτε, επίσης, μαχητικούς πυροσβέστες να ρίχνουν στα δωμάτια αφρό με τους πυροσβεστήρες αλλά με τόση πίεση που δεν είναι δυνατό να τους σταματήσουν ούτε όταν οι φλόγες έχουν τεθεί υπό έλεγχο, με αποτέλεσμα ο άτυχος (δηλαδή εσείς) στο τέλος να πεθάνει όχι από τη φωτιά αλλά πνιγμένος από τους αφρούς που δεν σταματούν. Η παρομοίωση με τον πυροσβεστήρα, που μόνο σε μερικούς είναι ελαττωματικός και δεν σταματάει, δείχνει με απλό τρόπο κάτι που- μήνες μετά από την αρχή της πανδημίας- είναι πλέον εμφανές.

 Ό,τι δηλαδή οι νεκροί από Covid-19 δεν πέθαναν απευθείας από τον ιό, αλλά από την υπερβολική αντίδραση που εκδηλώθηκε από τον ίδιο τους τον οργανισμό για να αντιδράσει ενάντια στον εξωγενή παράγοντα.

Αυτό το γεγονός είναι πλέον ευρέως αποδεκτό, υπάρχουν όμως άλλα μυστήρια που περιβάλλουν αυτή τη νόσο που ήρθε από την Κίνα και παραμένει μέχρι και σήμερα άγνωστη σε μεγάλο βαθμό.

Πρώτα απ’όλα: γιατί μόνο ένα ελάχιστο μέρος των θετικών ασθενεί ή και πεθαίνει, ενώ η συντριπτική πλειονότητα από αυτούς συμπορεύεται μια χαρά με τον ιό και συχνότατα χωρίς να παρουσιάσει καν συμπτώματα;

Αν αυτό που μας σκοτώνει δεν είναι ο ίδιος ο ιός, αλλά μία υπερβολική αυτοάμυνα που ενεργοποιεί το σώμα μας πυροδοτώντας μία φλεγμονώδη αντίδραση που έχει προκαλέσει πάνω από 1,000,000 νεκρούς παγκοσμίως (ο αφρός του πυροσβεστήρα), ποιος είναι ο μηχανισμός αυτού του πράγματος; Ποιο είναι αυτό το «κάτι» που κάνει έτσι ώστε μέσα στην ίδια οικογένεια το ένα μέλος να πεθαίνει και το άλλο το πολύ να είναι θετικό αλλά χωρίς να ασθενήσει; Αυτό το μυστηριώδες ‘κάτι’ θα μπορούσε να είναι το κλειδί για να νικηθεί μία πανδημία που έχει γονατίσει τον κόσμο, αφού ένα εμβόλιο και φάρμακα πραγματικά αποτελεσματικά δεν προβλέπονται στο άμεσο μέλλον. Θα καταφέρουμε όμως να καταλάβουμε τι διαφυλάσσει τους ‘ασυμπτωματικούς’; Και είναι σωστό να τους ονομάζουμε έτσι; Δεν είναι ασθενείς αλλά δεν είναι και εντελώς υγιείς- αφού φιλοξενούν τον ιό- άρα τι είναι στην πραγματικότητα; Και είναι ή όχι μία αναπόφευκτη πηγή μετάδοσης;

Αν και έχουν σαν αφετηρία διαφορετικούς τομείς, ο μικροβιολόγος Andrea Crisanti, ο μοριακός βιολόγος Stefano Piccolo και ο βιοχημικός Fulvio Ursini του τμήματος μοριακής Ιατρικής του πανεπιστημίου της Πάντοβας συγκλίνουν σε μία κοινή άποψη: «Μέχρι σήμερα εργαστήκαμε με τα μέσα που μας παρέχει η επιδημιολογία, χωρίζοντας τον πληθυσμό σε υγιείς, ασθενείς, θεραπευμένους και θανόντες, μία απαραίτητη απλούστευση που δεν περιγράφει την πραγματική περιπλοκότητα και δεν μπορεί να προσδιορίσει τη σημαντικότατη συνιστώσα των ατόμων που έχουν προσβληθεί αλλά δεν έχουν συμπτώματα. Πιο σωστά θα έπρεπε να πούμε ότι στους ‘ασυμπτωματικούς’ συμπεριλαμβάνονται τόσο τα λίγα άτομα που σύντομα θα ασθενήσουν όσο και τα πολλά που θα παραμείνουν εντελώς υγιή, αυτά τα πολλά άτομα εμείς τα ονομάζουμε ‘ανεκτικά’. Αυτός ο όρος μας εισάγει στον πυρήνα του θέματος: «Το μεγαλύτερο μέρος των θετικών δεν εκδηλώνει την ασθένεια γιατί είναι ικανό να συμβιώσει με τον ιό». Είναι δηλαδή ανεκτικοί στον Sars-Cov-2.

ΑΝΕΚΤΙΚΟΙ.jpg

Δεξιόστροφα: Fulvio Ursini, βιοχημικός - Andrea Crisanti, μικροβιολόγος- Stefano Piccolo, μοριακός βιολόγος

Το μυστικό των ‘ανεκτικών’

«Δεν είναι γνωστοί οι λόγοι για τους οποίους πολλοί αναπτύσσουν αυτή την ‘ανεκτικότητα’– ξεκαθαρίζει ο Andrea Crisanti– αλλά είναι φανερό ότι δεν οφείλεται στα αντισώματα». Το ίδιο σκεπτικό μπορεί να γίνει και αντίστροφα:
«Πρέπει να καταλάβουμε για ποιο λόγο μόνο ένα ελάχιστο μέρος των μολυσμένων ασθενεί σοβαρά». Και ξαναγυρνάμε πάλι στην αρχική παρομοίωση με τους πυροσβεστήρες, δηλαδή στην υπερβολική αντίδραση του οργανισμού ενάντια στον ιό: «Το σώμα μας για να αμυνθεί σε κάποιον που θεωρεί ‘άγνωστο’ ενεργοποιεί μία φλεγμονώδη απόκριση, αλλά αν αυτή βγει εκτός ελέγχου τότε στο τέλος βλάπτει εμάς τους ίδιους». Είναι σαν να ρίχνουμε μία βόμβα για να σκοτώσουμε ένα κουνούπι: το κουνούπι σίγουρα θα πεθάνει, αλλά μαζί του καταστρέφουμε κι εμάς.

Αυτή είναι μία ιδέα που επιβεβαιώνεται και από άλλα πεδία της ιατρικής αφού «παρόμοιες καταστάσεις είναι γνωστές από καιρό έτσι ώστε να εξηγηθεί η εμφάνιση διαφόρων εκφυλιστικών ασθενειών, αλλεργιών, σήψης, μέχρι και καρκίνων»- υπογραμμίζει ο μοριακος βιολόγος Stefano Piccolo- «παθήσεις οι οποίες συχνά μπορούν να αποδοθούν ακριβώς σε μία υπερβολική απάντηση του οργανισμού στην προσπάθεια να πολεμήσει τον εχθρό». Αντιθέτως, τα ‘ανεκτικά’ άτομα για κάποιον άγνωστο λόγο διαθέτουν μία ικανότητα συγκατάβασης με τον εισβολέα, κάνοντας συνεχόμενους συμβιβασμούς αντί για να βγάλουν τα όπλα (τον πυροσβεστήρα, τη βόμβα) που στο τέλος επιφέρουν σοβαρές “παράπλευρες απώλειες”. Αλλά πώς το κάνουν;

«Η μελλοντική προοπτική είναι να κατανοήσουμε τους μηχανισμούς έτσι ώστε να καταφέρουμε να επιτύχουμε την ανεκτικότητα στον Sars-Cov-2, όπως πρόσφατα πρότεινε και η Janelle Ayres στο Science», προσθέτει ο Crisanti.

Όταν ξεκίνησε η πανδημία του Κορωνοϊού, η καθηγήτρια φυσιολογίας του Salk Institute for Biological Studies μελετούσε ήδη από καιρό την έννοια της ‘ανεκτικότητας’ στα ποντίκια: μετά από τη χορήγηση μίας λοίμωξης που προκαλούσε διάρροια, αντιπαρέβαλε τους ιστούς των νεκρών πειραματόζωων με εκείνους αυτών που είχαν επιβιώσει, ψάχνοντας τις διαφορές. Η ανακάλυψη ήταν διαφωτιστική: «Τα ζώα που δεν είχαν εκδηλώσει την ασθένεια είχαν χρησιμοποιήσει τα αποθέματα γλυκόζης τους για να κατευνάσουν τα πεινασμένα βακτήρια, τα οποία, αφού ηρέμησαν, δεν αποτελούσαν πλέον απειλή», εξηγεί ο βιοχημικός Fulvio Ursini. Στην ουσία, τα ποντίκια και τα βακτήρια έκαναν ένα  ‘συμβιβασμό’. Μετατρέποντας αυτή την παρατήρηση σε αγωγή, ο ίδιος μηχανισμός χρησιμοποιήθηκε και σε άλλα ποντίκια που όλα επιβίωσαν, ακόμα και σε δόσεις με χίλιες φορές περισσότερα παθογόνα μικρόβια.

Αλλάζει, λοιπόν, η οπτική που από σήμερα η ιατρική πρέπει να κοιτάει, η οποία δεν είναι πλέον “πώς καταπολεμάται ο κορωνοϊός;”, αλλά “πώς αυξάνεται η ανοχή σε αυτόν; ”. Συνεπάγεται ότι πια το θέμα δεν είναι μόνο λοιμωξιολογικό, αλλά είναι απαραίτητη η εμβάθυνση στους μηχανισμούς της κυτταρικής βιολογίας όσον αφορά στην αλληλεπίδραση μεταξύ ξενιστή (ατόμου) και παθογόνου (ιού, βακτηρίου, κ.τ.λπ).

Οι ηλικιωμένοι ύπερ-αντιδραστικοί (σε αντίθεση με τις νυχτερίδες)

Σε αυτό το σημείο γίνεται φανερός και ο λόγος για τον οποίο, μέσα στη μάζα των θετικών, αυτοί που ασθένησαν ήταν κατά κύριο λόγο οι ηλικιωμένοι, όπου σίγουρα είναι οι πιο εκτεθειμένοι σε μία υπερβολική φλεγμονώδη αντίδραση (ο πυροσβεστήρας που δεν σταματάει), με άλλα λόγια, ‘οι λιγότερο ανεκτικοί’. Για να το εξηγήσει ο Ursini χρησιμοποιεί μία άλλη παρομοίωση, αυτή του διακόπτη: «Η απάντηση στον ‘εχθρό’ ενεργοποιείται από έναν διακόπτη on/off της φλεγμονής (το φλεγμονόσωμα) που στους ηλικιωμένους είναι δύσκολα ρυθμιζόμενο και συχνά μονίμως ενεργός». Δηλαδή, στην ουσία, με τα χρόνια ο μηχανισμός off είναι λιγότερο αποτελεσματικός. Και εκτός των ηλικιωμένων είδαμε ότι σε αυτούς τους τραγικούς μήνες εκείνοι που αρρώστησαν περισσότερο ήταν άτομα με μεταβολικές και καρδιοαγγειακές νόσους (π.χ. διαβήτη, υπέρταση, αγγειοπάθειες) και υπέρβαρα άτομα, δηλαδή κατηγορίες ανθρώπων στις οποίες οι ρύθμιση της φλεγμονώδους απόκρισης είναι λειτουργικά ανακριβής, όπως και στους ηλικιωμένους.

Μία περαιτέρω απόδειξη, αν και προς την αντίθετη κατεύθυνση, προέρχεται από το ζωικό βασίλειο. Οι νυχτερίδες είναι πρώτης τάξεως ‘υγιείς φορείς’ διαφόρων ιών, με τους οποίους συμβιώνουν, τους μεταδίδουν, μολύνουν άλλα είδη, χωρίς οι ίδιες να αρρωσταίνουν: είναι εξαιρετικά ‘ανεκτικές’.

«Αυτά τα θηλαστικά επωφελούνται ακριβώς από το γεγονός ότι το σύστημα φλεγμονώδους αντίδρασής τους είναι αργό και καθόλου ευαίσθητο», εξηγεί ο Ursini. Με λίγα λόγια, στον μηχανισμό on/off το ‘on’ τους είναι αργό και είναι ακριβώς αυτό που τις σώζει από τη γνωστή φλεγμονώδη καταιγίδα και που- εκτός των άλλων- υποστηρίζει και τη μακροζωία τους. «Κάτι που μπορεί να εξηγήσει και γιατί πολλοί υπέργηροι, αν και κόλλησαν, επέζησαν μια χαρά του Covid».

Πώς ρυθμίζεται ο πυροσβεστήρας;

Η προφανής ερώτηση που θέτει τώρα η επιστήμη είναι: πώς να ελέγξουμε την φλεγμονώδη απόκριση στα άτομα στα οποία αυτή γίνεται υπερβολική; «Ένα μέρος της απάντησης θα μπορούσε να είναι η ελεγχόμενη αυτοκτονία των κυττάρων που φιλοξενούν τον ιό», εξηγούν οι τρεις επιστήμονες του πανεπιστημίου της Πάντοβας, «είναι μία υπόθεση που βασίζεται σε γνωστά στοιχεία της βιολογίας, αλλά που θα πρέπει να επικυρωθεί και σε κλινικό επίπεδο». Με απλά λόγια: τα κύτταρα μας αναγνωρίζουν τον κορωνοϊό και για να τον καταπολεμήσουν ενεργοποιούν την φλεγμονή. Είναι σε αυτή τη φάση που η ελεγχόμενη αυτοκτονία του κυττάρου και όλου του ιικού του φορτίου μπορεί να επιφέρει το σβήσιμο της φλεγμονής. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαμε να ελπίσουμε να αναπαραγάγουμε, στους πάντες, αυτό το τέλειο σύστημα επίθεσης- το οποίο σήμερα το έχουν μόνο οι ανεκτικοί- στον ιό, χωρίς παράπλευρες απώλειες.

Το πραγματικό φάρμακο; Ο τρόπος ζωής

Υπάρχει όμως κάτι που μπορούμε ήδη να κάνουμε όλοι μας, μέρα με τη μέρα, για να βοηθήσουμε την επίτευξη αυτής της κατάστασης, η οποία είναι βασική- όπως είδαμε- για την πρόληψη πολλών  καρδιαγγειακών, εκφυλιστικών, μέχρι και ογκολογικών ασθενειών. «Από καιρό οι επιστημονικές μελέτες συμφωνούν στο γεγονός ότι ένας σωστός τρόπος ζωής μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά- εξηγεί ο Ursini- και αυτός εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη διατροφή. Ουσιαστικά, το τι τρώμε και το πώς ζούμε έχει μία ισχυρή επίδραση στην ικανότητα ελέγχου της φλεγμονής». Πληθώρα μελετών δείχνει καθαρά τη σχέση μεταξύ μίας μη ορθής διατροφής και της αύξησης της βασικής φλεγμονής, αιτία που συμβάλει στην εμφάνιση των πιο συχνών παθήσεων της εποχής μας, Κορωνοϊού συμπεριλαμβανομένου. «Η μείωση των υπερβολικών θερμίδων, η κατανάλωση λαχανικών που είναι γνωστά για την αντιφλεγμονώδη δράση τους και η φυσική άσκηση είναι πιθανά αποτελεσματικά εργαλεία για την πρόληψη του Covid, όπως και των κυριότερων σύγχρονων παθήσεων», υπογραμμίζει ο Ursini, υπενθυμίζοντας ότι, παραδείγματος χάριν, «τα υπέρβαρα άτομα που νόσησαν από κορωνοϊό είχαν 113% περισσότερες πιθανότητες να νοσηλευθούν, 74% παραπάνω να νοσηλευθούν στην εντατική, 48% παραπάνω να πεθάνουν».

Στο μεταξύ προσοχή στους κανόνες

Μπροστά σε τόση πολυπλοκότητα είναι φανερό γιατί μέχρι και σήμερα ο Sars-Cov-2 μένει βασικά άγνωστος, παρά τις βεβαιότητες που μας σερβίρονται από τα τηλεοπτικά πάνελς και από αυτοσχέδιους ‘λοιμωξιολόγους’. Στις ανυπόστατες ειδήσεις που έπειτα διαψεύδονται από τα τραγικά στοιχεία των γεγονότων («οι ασυμπτωματικοί δεν μολύνουν», ή «μολύνουν πάντα», «ο ιός δεν σκοτώνει πλέον», «ο ιός έχει μεταλλαχθεί» κ.ά.) ο Crisanti εξαρχής αντέταξε ένα πιο σωκρατικό ‘ἕν οἶδα, ὅτι οὐδὲν οἶδα’, όπου μέχρι και σήμερα, με την πανδημία να αυξάνεται εκθετικά σε όλο τον κόσμο, υπενθυμίζει ότι «αν η Ιταλία είναι σε καλύτερη κατάσταση σε σχέση με άλλες χώρες είναι εξαιτίας των μέτρων περιορισμού των προηγούμενων μηνών, τα οποία πρέπει υποχρεωτικά να συνεχιστούν: μέχρι και σήμερα για να αντιμετωπιστεί η πανδημία υπάρχει μόνο η αυστηρή τήρηση των κανόνων που δεν μπορούν να είναι αντικείμενο αμφιλεγόμενων εκτιμήσεων», επιμένει ο Crisanti. Οι μάσκες, η απολύμανση των χεριών, η κοινωνική αποστασιοποίηση, η ιχνηλάτηση και τα τεστ είναι η μόνη αποτελεσματική απάντηση, έως τώρα, αναμένοντας τα αποτελέσματα της έρευνας που θα μας μάθουν όλο και καλύτερα πώς ‘να συμβιώσουμε με τον ιό’: μία έκφραση που από την επιστημονική οπτική θεώρηση δεν σημαίνει να ελαχιστοποιούμε, αλλά να γίνουμε όλοι ‘ανεκτικοί’.

 

Πηγές: - Avvenire

           - Science

           

More Articles ...

  • Η ομοιοπαθητική είναι οικονομική και αποτελεσματική: ανεξάρτητο ινστιτούτο αναλύει τα δεδομένα 15.700 ασφαλισμένων στη Securvita
  • «Ο δρ. Χάνεμαν και η επιδημία χολέρας του 1831»
  • Η ομοιοπαθητική θεραπεία είναι αποτελεσματική στις χρόνιες ασθένειες και μειώνει στο μισό την κατανάλωση φαρμάκων
  • Λοιμωξιολόγοι του πανεπιστημίου του Τορίνο: «Μία εξέταση του αίματος για να δούμε ποιος έχει ανοσία»
  • ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΗΔΗ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ
  • Covid-19: θνητότητα, θνησιμότητα, ίαση… Οι λέξεις έχουν σημασία
  • Η μνήμη του νερού: οι χημικές και φυσικές ιδιότητές του. Ο νομπελίστας Luc Montagnier "Με αυτόν τον τρόπο μπορούν να διαγνωστούν οι ασθένειες"
  • Με ισχυρή θέληση ή τύραννοι; Όταν τα παιδιά κάνουν πείσματα
  • Υγεία: Η ομοιοπαθητική δίπλα στις γυναίκες από την έμμηνο ρύση στην εμμηνόπαυση
  • Το κολατσιό των παιδιών: μερικές συμβουλές για τους «βιαστικούς» γονείς
  • ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΜΕΤΑΞΥ ΑΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ : ΟΤΑΝ Ο «ΠΙΝΟΚΙΟ» ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ «ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ»
  • Καρκίνος του παχέος εντέρου: η σωματική άσκηση καθυστερεί την εξέλιξή του
  • Μελέτη: Τα τραύματα κληρονομούνται. Από τους γονείς στα παιδιά και τα εγγόνια μέχρι και την τρίτη γενιά
  • Η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΜΕΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ
  • Αισθητική Ομοιοπαθητική Μεσοθεραπεία
  • Το νέφος είναι για το εμφύσημα σαν ένα πακέτο τσιγάρα την ημέρα
  • Επικοινωνία μεταξύ των ειδών: τα λουλούδια παράγουν νέκταρ μόλις ακούσουν το βουητό των μελισσών
  • ACONITUM NAPELLUS
  • Θερμοπληξία: αιτίες, συμπτώματα και πρόληψη
  • Ωτοβελονισμός: Οι απαρχές και η ιστορία
  • Η φυσική άσκηση βελτιώνει τις γνωστικές λειτουργίες και συμβάλλει στην πρόληψη της άνοιας
  • ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΥΓΙΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ
  • ΜΕΛΕΤΗ(2018): «ΒΕΛΤΙΩΣΗ στο 88,8% των ΑΣΘΕΝΩΝ ΓΕΝΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ που ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΗΚΑΝ ΜΕ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ στο ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ της LUCCA στην Ιταλία»
  • ΣΕΠΙΑ (SEPIA OFFICINALIS)
  • ΩΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ
  • ΠΛΑΣΕΜΠΟ: Η ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΣΤΑ ΦΥΤΑ ΤΟ ΔΙΑΨΕΥΔΕΙ
  • ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΝΟΙΑ ΤΗΣ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ
  • Επιβεβαιώθηκε η σύνδεση μεταξύ της βενζοδιαζεπίνης και της νόσου του Alzheimer.
  • Trolling & Homeopathy, η εκστρατεία δυσφήμισης της ομοιοπαθητικής.
  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΠΟΥ ΔΙΩΧΝΟΥΝ ΤΟΝ ΝΕΥΡΟΠΑΘΗΤΙΚΟ ΠΟΝΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΝΑΛΓΗΤΙΚΑ
  • Nature Scientific Reports: Η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΣΤΟΝ ΝΕΥΡΟΠΑΘΗΤΙΚΟ ΠΟΝΟ
  • ΑΓΡΟ - ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ, Η ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΕΙΦΟΡΟ ΓΕΩΡΓΙΑ
  • ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ: ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΠΡΟΧΩΡΑ Η ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΩΣ ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ
  • Ο ΨΕΥΔΑΡΓΥΡΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΟΠΛΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΤΡΕΠΤΟΚΟΚΚΟ
  • ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΘΜΑ ΜΕΙΩΝΟΥΝ ΤΟ ΥΨΟΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ
  • Η ΥΠΕΡΤΑΣΗ ΑΦΟΡΑ ΠΛΕΟΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
  • Ένα φάρμακο που δεν θεραπεύει από τις ασθένειες μπορεί να φαίνεται μία ιδέα παράλογη, είναι όμως η πιο λογική από την οπτική γωνιά του marketing.
  • Πρόωρη γήρανση σε άτομα που πάσχουν από χρόνιες φλεγμονές
  • Τα μανιτάρια, οι εχθροί του καρκίνου και των καρκινογόνων ουσιών
  • Αν τα παιδιά τρέφονται σωστά αποδίδουν καλύτερα στο σχολείο
  • Τα φυτά έχουν έναν "σκεπτόμενο" εγκέφαλο. Όταν η γεωπονία συναντά την ιατρική.
  • Η αντίσταση των μικροβίων στα αντιβιοτικά σε πραγματικό χρόνο
  • Όλο πιο αλλεργικοί και άρρωστοι. Αλλά αυτό που θα δυναμώσει τα παιδιά μας θα είναι τα αφρικανικά μικρόβια
  • Θεραπεύω με την εκπαίδευση
  • Ομοιοπαθητική για παιδιά
  • "Prayer therapy", είναι επιστημονικό: η προσευχή θεραπεύει
  • Η διατροφή ενάντια στις φλεγμονές: έτσι η νηστεία προστατεύει την υγεία μας.
  • Ομοιοπαθητική: 2,500 χρόνια από τον Ιπποκράτη μέχρι σήμερα. Τι γνωρίζουμε όμως;
  • Άσθμα. Μείωση των φαρμάκων κατά 70% μέσω ενός υγιεινού τρόπου ζωής. Οι παρατηρήσεις της ιπποκρατικής ιατρικής.
  • Οι τροφές που προλαμβάνουν τον καρκίνο: φρούτα, λαχανικά και ελαιόλαδο (2)
  • Η αντιμετώπιση της πολυνοσηρότητας και της αντοχής στα αντιβιοτικά
  • ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ: εγγυημένη επιστροφή ιατρικών εξόδων για τη μη συμβατική ιατρική
  • Ο παρατεταμένος θηλασμός προστατεύει από το διαβήτη, τη χοληστερίνη και την υπέρταση
  • Επαναπρογραμματισμός των καρκινικών κυττάρων
  • Το μικροβίωμα, η παχυσαρκία και ο διαβήτης
  • ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΤΡΟΦΗ: ΟΙ ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΟΡΑΣΗ
  • Ένα δίκτυο γονιδίων που ελέγχεται από τη σκέψη
  • Το 99% των μικροβίων στον οργανισμό μας είναι ένα μυστήριο για την επιστήμη
  • ΣΚΕΤΟ ΝΕΡΟ; Νανοσωματίδια σε υπέρ-υψηλές αραιώσεις
  • Η Άρνικα (Arnica Montana) διεγείρει τα μακροφάγα για την επούλωση των τραυμάτων
  • Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΔΕΝ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ ΑΦΗΡΗΜΕΝΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΑΛΛΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΑ

Page 3 of 24

  • Prev
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • Next
  • End
Νέα