Υψηλές θερμοκρασίες, ποσοστά υγρασίας 90% ή και παραπάνω, απερίσκεπτη ή επικίνδυνη συμπεριφορά:
αυτό είναι το μείγμα των παραγόντων που μπορεί να συμβάλουν για να αναπτυχθεί η θερμοπληξία.
Μπορεί να συμβεί και στα δύο φύλα, σε οποιαδήποτε ηλικία ή κατάσταση υγείας, αλλά είναι πιο πιθανή στις ευάλωτες ομάδες –παιδιά και ηλικιωμένους – στις οποίες ο θερμορυθμιστικός μηχανισμός του σώματος είναι λιγότερο αποτελεσματικός και ικανός να διαχειριστεί την σημαντική εσωτερική θερμική μεταβολή.
Η θερμοπληξία είναι μία βαριά και επικίνδυνη συνέπεια, η οποία μπορεί να προκύψει από μία ανώμαλη αύξηση της εσωτερικής σωματικής θερμοκρασίας , πάνω από 38-39ο C. Σε μία τέτοια κατάσταση είναι ζωτικής σημασίας η όσο πιο άμεση αντιμετώπιση, για να σταματήσουμε περαιτέρω αύξηση της θερμοκρασίας η οποία μπορεί να αποδειχθεί μοιραία.
Τι είναι η θερμοπληξία;
Η θερμοπληξία μπορεί να χτυπήσει άτομα οποιασδήποτε ηλικίας, αλλά αυτοί που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο είναι οι ηλικιωμένοι, άνω των 65 ετών και τα μικρά παιδιά. Η έγκαιρη αντιμετώπιση είναι σημαντική για την αποφυγή βαριών συνεπειών σε όργανα όπως ο εγκέφαλος, η καρδιά, τα νεφρά και οι μύες.
Στις πιο βαριές περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει και στον θάνατο. Όντως, μία από τις πιθανές επιπλοκές είναι το σοκ που προκαλείται από την ξαφνική μείωση της αρτηριακής πίεσης.
Ποιες είναι οι αιτίες της θερμοπληξίας;
Η θερμοπληξία προκαλείται από τις υψηλές θερμοκρασίες και τα υγρά κλίματα ή από πολύ έντονη σωματική δραστηριότητα σε ζεστό και υγρό περιβάλλον. Στην πρώτη περίπτωση –πιο συχνή στους ηλικιωμένους και σε όσους υποφέρουν από χρόνιες παθήσεις – είναι οι περιβαλλοντικές συνθήκες που προκαλούν αύξηση της σωματικής θερμοκρασίας. Στη δεύτερη περίπτωση, είναι η σωματική άσκηση, ειδικά αν γίνεται σε ημέρες ή συνθήκες με ιδιαίτερη ζέστη και υγρασία κατά τις οποίες δεν ευνοείται η διάχυση της θερμότητας του σώματος που παράγεται λόγω της κίνησης.
Ποια είναι τα συμπτώματα της θερμοπληξίας;
Τα δύο κύρια χαρακτηριστικά της θερμοπληξίας είναι η αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος από 39οC και πάνω καθώς και οι κράμπες των μυών λόγω της απώλειας αλάτων.
Σε αυτές τις συνθήκες μπορεί επίσης να παρατηρηθεί:
Ποιοι είναι οι τρόποι πρόληψης ;
Έχει αναφερθεί από πολλούς επιφανείς επιστήμονες ότι η επαναλαμβανόμενη έκθεση σε αυξημένες θερμοκρασίες κατά την διάρκεια της φυσικής άσκησης επιφέρει μία μείωση των αλάτων που απεκκρίνονται με τον ιδρώτα και μία αύξηση της ποσότητας του ιδρώτα που μπορεί να φτάσει πάνω από 11 λίτρα ημερησίως, όπως στην περίπτωση στρατιωτών οι οποίοι υποβλήθηκαν σε ημερήσια εκπαίδευση στην έρημο της Νεβάδας.
Διάγνωση
Τα συμπτώματα της θερμοπληξίας είναι κατά βάση ικανά για να υπάρξει διάγνωση. Στα πιο ελαφρά περιστατικά, ο γιατρός μπορεί να θεωρήσει σκόπιμο να πραγματοποιήσει ορισμένες εξετάσεις, όπως:
Αντιμετώπιση
Στην υποψία θερμοπληξίας είναι βασική η άμεση εύρεση γιατρού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η έγκαιρη παρέμβαση ελαττώνει τόσο την θνητότητα όσο και την πιθανότητα μόνιμων βλαβών.
Περιμένοντας την άφιξή του, είναι απαραίτητο να προσπαθήσουμε να χαμηλώσουμε την θερμοκρασία του σώματος (αντιπυρετικά, ασπιρίνη και άλλα στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα δεν έχουν κανένα ρόλο στη θεραπεία της υπερθερμίας):
Το ιατρικό προσωπικό μπορεί:
Θα πρέπει, όμως, να διακρίνουμε την θερμοπληξία από την θερμική εξάντληση, που οφείλεται σε μεγάλη απώλεια υγρών από τη ζέστη και στην οποία δεν απουσιάζει η εφίδρωση και δεν υπάρχει πυρετός ή αν υπάρχει είναι πολύ χαμηλός.
Επίσης, η εξάντληση λόγω ζέστης αργεί να εκδηλωθεί, ενώ η θερμοπληξία εκδηλώνεται απότομα και σχεδόν χωρίς προειδοποίηση.