Η εντατική κτηνοτροφία, οι εκπομπές ρύπων, η απώλεια βιοτόπων: αυτά βρίσκονται στη βάση του Κορωνοϊού.
Ο κορωνοϊός είναι μία από τις συνέπειες της μόλυνσης του περιβάλλοντος, της αποψίλωσης των δασών, των κλιματικών αλλαγών και των άλλων ανθρώπινων συνηθειών, όπως η αυξανόμενη τάση συγκέντρωσης στις μεγάλες μητροπόλεις και η άνευ προηγουμένου αύξηση των ταξιδιών και των ταχυμεταφορών. Όλα αυτά τα γνωρίζαμε ήδη, οι έρευνες τα είχαν προβλέψει πολλές φορές, αλλά ποτέ όσο σε αυτή την περίσταση δεν ήταν τόσο επίκαιρα. Δεν είναι σύμπτωση ότι η έκρηξη της επιδημίας που έχει παγώσει τις παγκόσμιες οικονομίες συνέβη σε δύο από τις πιο μολυσμένες και στρεσαρισμένες περιοχές του πλανήτη: στην επαρχία Hubei και στην πεδιάδα του Πάδου (όπου είχαν γίνει τον τελευταίο καιρό πληθώρα καταγγελιών για παράνομη απόρριψη λυμάτων από τις μονάδες βιομηχανικής κτηνοτροφίας), για την οποία είναι γνωστό ότι πρόκειται για μία από τις πιο μολυσμένες περιοχές της Ευρώπης.
Η έρευνα στο PNAS
Ειδικότερα, στην αρχή της χρονιάς μία έρευνα είχε υπογραμμίσει ότι ο κίνδυνος εκδήλωσης πανδημιών εξαρτάται από τον τρόπο που οι ανθρώπινες δραστηριότητες επιδρούν στη φύση και στα άγρια ζώα. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από το πανεπιστήμιο Sapienza της Ρώμης και δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό PNAS (Proceedings of the National Academy of Sciences), όπου εξηγεί ότι Covid-19, Ebola, Sars, Zika, MERS, H1N1 είναι όλες επιδημίες ζωονοσογόνων παραγόντων‧ μεταδόθηκαν δηλαδή από ζώα, ως επί το πλείστον άγρια.
Γιατί συνέβη;
Γιατί συνδέονται με τις πυκνές συγκεντρώσεις πληθυσμού και τον αυξανόμενο υπερπληθυσμό των μεγαλουπόλεων, όπου βεβαίως διευκολύνεται η διασπορά, αλλά και λόγω των υπερβολικών επιπέδων κυνηγιού και εμπορίου άγριων ζώων (για τα οποία η Κίνα υποσχέθηκε κατάργηση, αλλά προσωρινή), την απώλεια βιοτόπων (κυρίως των δασών) το όποιο είναι κάτι που αυξάνει τον κίνδυνο συνεύρεσης ανθρώπων και άγριων ζώων (μη γνωρίζοντας που να πάνε, όσα ζώα καταφέρνουν να επιβιώσουν από τις αποψιλώσεις πλησιάζουν στις πηγές τροφής: δηλαδή στις πόλεις) και την εντατικοποίηση της κτηνοτροφίας (ειδικά σε περιοχές πλούσιας βιοποικιλότητας). Οι ερευνητές υποστηρίζαν ότι η βιώσιμη και αειφόρος ανάπτυξη αποτελεί μονόδρομο, αλλά ελάχιστα υπήρξαν τα μέτρα πρόληψης. Και τώρα βλέπουμε τα αποτελέσματα! Ήταν το 2007 που ο Π.Ο.Υ. προειδοποίησε για πρώτη φορά ότι οι ιογενείς και οι βακτηριακές λοιμώξεις είναι οι μεγαλύτερες απειλές για έναν πλανήτη, όπου ο κίνδυνος από την κλιματική αλλαγή γίνεται όλο και απειλητικότερος.
Και δεν είναι μόνο οι ιοί
Ένα κλίμα πιο ζεστό και μικρότεροι χειμώνες ευνοούν τα κουνούπια και τα ποντίκια, αμφότερα (αλλά κυρίως τα κουνούπια) είναι δολοφόνοι των ανθρώπων. Είναι παράσιτα που μπορούν –χάρις τη ζέστη που προκαλείται από τις κλιματικές αλλαγές- να παραμείνουν περισσότερο ενεργά, αλλά και να ταξιδέψουν μακρύτερα χάρις τη συχνότητα των πτήσεων, που ποτέ δεν υπήρξε τόσο υψηλή όπως στις μέρες μας, φτάνοντας σε νέα μέρη στα οποία οι αμυντικοί μηχανισμοί δεν έχουν προλάβει να αναπτυχθούν και να κάνουν σφαγή. Πόσες φορές η επιστημονικές κοινότητες δεν είχαν κρούσει μάταια τον κώδωνα του κινδύνου για τον ελώδη πυρετό, παρακολουθώντας προσεκτικά τις περιπτώσεις των Chikungunya, Dengue και Zika.
Και το νέφος παίζει άμεσο ρόλο
Μία ομάδα κινέζων ερευνητών ανακάλυψε μελετώντας τη συσχέτιση νέφους, αιωρούμενων σωματιδίων και αναπνευστικών προβλημάτων ότι τα σωματίδια μεταφέρουν μικροοργανισμούς, όπως βακτήρια, μύκητες και ιούς, όπου εξαιτίας της ατμοσφαιρικής μόλυνσης ανυψώνονται από το έδαφος μαζί με τη σκόνη και καταλήγουν στους πνεύμονές μας. Αυτό συνεπάγεται αύξηση των ασθενειών και των αλλεργιών.
Πηγές: - People for planet
- NCBI (The National Center for Biotechnology Information)
- PNAS